Sandaling Saglit: Mga Tula ng Pira-pirasong Puso

I.                THOUGHT BUBBLE

Marahil, may panahong minahal mo akong tunay.

Ngunit mas marami ang mga panahong hindi na.

Marahil, may panahong ako lang ang iyong iniibig.

Ngunit mas marami ang panahong iba na ang iyong mahal.

Marahil, may mga panahong nag-aalala ka sakin.

Ngunit mas marami ang panahong iba na ang iniisip, kinasasabikan.

Marahil, may mga panahong totoo ang bawat sandali.

Ngunit mas marami ang panahong,

binalot ng pagkukunwari.

 II.             LETTER

Marahil ay nabasa mo na ang aking liham.

Ano kaya ang naramdaman mo,

habang ito’y binabasa

– ang bawat

salita, hanggang sa pinakahuli nitong

pangungusap?

Sa pagitan kaya ng bawat saknong,

ay may bumulwak na bahid ng kalungkutan?

Sa katapusan kaya ng bawat tuldok,

ay mababatid ang pananabik at panghihinayang?

Sa bawat tandang pananong,

ay nasilip mo kaya ang libu-libo kong

mga nais sabihin at nais mapakinggan – mula sa iyo?

O sa pagtuklip mo ng mumunting papel,

ay wala kayang dumaplis na kahit

anumang pakiramdam

– na para bang

walang nabasa,

walang nangyari,

walang naalala at inalala,

walang kahit anumang bakas ng pag-iral,

ng nakaraan?

III.              CLOUDY THOUGHTS

Hindi ko magawang magalit.

Dahil marahil, mas nangingibabaw

ang lungkot.

Hindi ko magawang sisihin ka.

Dahil mas nadidismaya ako,

sa aking sarili.

Hindi ko magawang agad lumimot.

Pagkat ang mga lumipas ang bumubuo,

ng isang bahagi ng aking pagkatao.

Hindi ko magawang –

sumulong.

Dahil napakabigat ng dala-dala kong bagahe.

Matiyaga ko itong binibitbit,

saan man mapadpad, magpalit man

ng buwan ang mga kalendaryo.

Napakamali ng ganitong

pakiramdam – ang mag-isip ng mga

sana,

marahil,

siguro,

at iba pang mga pagbabakasakali.

IV.                 FOE

Pagkat minsan,

sasalakayin ka

ng iba’t ibang uri

ng mga pakiramdam.

Kukubkukin ka ng di malimut-limot na

kalungkutan,

pangamba,

panghihinayang,

pananabik.

Ano’t lagi nating pinapatuloy

sa sariling kampo, itong mga

kaaway.

Na walang ibang dinulot kundi ang;

kunin ang tapang na iyong armas,

sunugin ang katatagan na iyong tahanan,

gawing bihag ang iyong mahinang-mahina na

sundalo – ang iyong sarili.